چرا برخی از دعاها بی‌اثر است در حالی که در روایات خیلی به آن ‏سفارش شده؟
	دعای انسان اگر شرائط اجابت را داشته باشد حتماً مستجاب می‌شود ‏گرچه انسان استجابت آن را نفهمد یعنی اگر همان خواسته مصلحت بود، خداوند عطا ‏می‌کند، و اگر مصلحت نبود چیزی که صلاح باشد عطا می‌فرماید، ضمناً دعا مایه? ‏بخشش گناه، یا ترفیع درجه و ثواب خواهد بود.‏

آیت الله العظمی

سید محمد مفتی الشیعة الموسوی ^{(دام ظله العالی)}

حمد وسپاس خدایی را که بین علم واهل آن مردان پاکدامن وکاملی را خلق نموده وبه فضل وکرم خود اهل فهم را به منتهای امیدش رسانده, حکیمی که جوهر قلم را بر خون شهیدان راهش برتری بخشده وعلم مقرون با عمل رانجات بخش انسانها قرار داده...
شهادت می دهم که جز خدای یکتا وبی همتا خدایی دیگر سزاوار پرستش نیست ومحمد (صلی الله علیه وآله) بنده وآخرین فرستاده اوست که مؤید از جانب روح القدس وعقل کل است, وفرزندان معصوم از نسل وی بهترین خلایق عالم وحجتهای خداوند بر بشرند.
وبعد,
علم ودانش از اموری است که در اسلام به اهمیت فرا:کیری آن سفارش زیادی شده ودر این زمینه, قرآن مجید در آیات عدیده أی به مدح علم وعالمان پرداخته وبه طلب آن ترغیب وتشویق نموده است, آنجا که می فرماید: ?إِنَّمَا یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ?(1) همانا فقط عالمان از خداوند ترسانند, ونیز فرموده: ? یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ?(2) خداوند ایمان آورندگان از شما وکسانی را که بدآنها دانش عطا شده درجاتی بخشیده است, ویا در جای دیگر: ?قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ?(3) بگو آیا کسانی که می دانند با نادانانبرابرند؟! همانا عاقلان متذکر می شوند.

_____________

(1). فاطر : 28

(2). المجادلة : 11

(3). الزمر : 9

همچنین احادیث وروایات فراوانی از زبان پیامبر گرامی اسلام وائمه معصومین علیهم السلام وارد شده که فقط به قطره ای از دریای بیکران آن حکمتها اشار می شود:
از جمله آنها فرمایش رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) است که می فرماید: (فضل العالم علی العابد کفضل القمر علی سائر النجوم لیلة البدر, وإن العلماء ورثة الانبیاء)(1) فضیلت دانشمندان بر عبادت پیشه همانند برتری ماه کامل بر سایر ستارگان است, وهمان عالمان وارثان پیامبرانند.
از امام محمد باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمود: (عالم ینتفع بعلمه أفضل من سبعین عابد)(2) , عالمی که از دانشش بهره گیرند برتر از هفتاد عابد است.
ونیز امام صادق علیه السلام فرمود: (إذا اراد الله بعبد خیرا فقهه فی الدین)(3) وقتی خداوند خیر وصلاح بنده أی را می خواهد او ر فقیه در دین می نماید.

_____________

(1). اصول الکافی/ باب ثواب العالم والمعلم.

(2). اصول الکافی / باب فضل العلم.

(3). اصول الکافی / باب فضل العلم.

بانظر به این آیات وروایات که در تمجید علم ومقام ومنزلت علماء واطاعت از آنها در اجرای احکام الهی آمده, به اهمیت مقام عالمان دینی وامینان حدود خداوند پی می بریم, آنان که ملائکه پر وبالشان را بر زیر پایشان می افکند, ماهیان دریا وپرندگان آسمان برای آنها استغفار می کندو..
جایگاه عالم وفقیه باتقوی آنچنان رفیع است که امام معصوم (علیه السلام) آنها را نائب خود قرار داده ومی فرماید: (من کان من الفقهاء صائناً لنفسه, مخالفاً لهواه, مطیعاً لأمر مولاه, فعلی العوام أن یقلدوه).
فقهایی که خویشتن دار بوده وبا هوای نفس خویش مخالف می ورزند وپیرو امر مولای خود هستند, بر عوام الناس لازم است که از آنها تقلید نمایند.
امتیاز ویژه مکتب اهل بیت آن است که هیچ دوره أی از وجود عالم ومتعلم خالی نبوده وخدمات ارزنده أی از طلوع اسلام تا به امروز انجام داده ومی دهند که در این راستا بعنوان مثال می توان به دوران امام صادق (علیه السلام) که فشارهای سیاسی کمتری بوده به چهار هزار راوی ودانشمند وشاگرد مکتب اهل بیت (علیه السلام) اشاره کرد که تأثیر عمیقی در طول تاریخ بر مذاهب وادیان مختلف گذارده وعلوم اسلامی را پر رونق وجلوه گر ساخته است.
شایان ذکر است: دانشی که اهل بیت در مکتب خود بدان اهمیت بخشیده اند ومردم را به فراخواندن آن تشویق وترغیب نموده اند (علم فقه) می باشد که شاهرگ حیات واقعی انسان وصلاح مرگ ومعاد انسان در آن می باشد. علمی که بیانگر قوانین الهی برای رسیدن انسانها به سر منزل خوشبختی وسعادت دو دنیاست.
از نکات مهم مکتب فقهی اهل بیت این است که بعلت پیوند مستحکم واستوار آن با سرچشمه ی وحی الهی از سویی, وگستردگی آن از سویی دیگر هنوز با گذشت قرنها در طول تاریخ, استمرار وپویایی وغنای عظیم آن محفوظ مانده, واین نکته در هیچ مکتب فقهی دیگری یافت نمی شود.
با توجه به استمرار وبقای همیشگی فقه شیعه, در هر دوره از زمان, فقیهان زاهد, عالمان عامل, واندیشمندانی نامور به دفاع از مذهب اهل بیت پرداخته با علم وعمل, وقدم وقلم خویش به بیان احکام خداوند پرداخته واسلام را به مردم عرضه نموده اند.
از سرچشمه های زلال علم وفقاهت شیعه در عصر حاضر, مرجع عالیقدر:
حضرت آیة الله العظمی مفتی الشیعه موسوی^{(دام ظله)}
می باشد که صفحات حاضر به قلم یکی از شاگردان معظم له بتاریخ 8 شعبان المعظم 1415 هـ . ق در مختصری از زندگی فردی, اجتماعی, علمی وخدمات ایشان, برشته ی تحریر در آمده است, باشد که مورد توجه واستفاده ی دوستداران مکتب اهل بیت (علیهم السلام) وحامیان علوم اسلامی قرار گیرد:

نام وولادت معظم له:

نام ایشان, محمد بن محمد تقی بن مرتضی بن نقد علی بن میر علی رضا بن حسین, از سادات موسوی می باشد. نسب ایشان به سید ابراهیم اصغر ملقب به مرتضی فرزند امام همام موسی بن جعفر (علیهما السلام) منتهی می شود.
وی در دهم ماه رجب سال 1347 هـ . ق (سال 1307 هـ .ش) در شهر اردبیل معروف به (دار الارشاد) دیده به جهان گشود.

والد معظم له:
والد ایشان آیة الله العظمی سید محمد تقی مفتی الشیعه اردبیلی^{(قدس سره)} در گذشته ی سال 1361 هـ ق از مراجع تقلید وزعیم منطقه بوده ودارای تالیفات متعددی در فقه واصول ودو رساله ی عملیه بنامهای (شجرة التقوی) و (ذخیرة العقبی) می باشد. رساله ی اول در 18 ذی الحجه سال 1336 هـ ق بچاپ رسیده ورساله ی دوم در سال 1344 هـ ق به زیور طبع آراسته شد.
ایشان از شاگردان آخوند خراسانی, سید کاظم یزدی, وسید محمد فشارکی اصفهانی بودند.

جدّ معظم له:
جدّ معظم له, آیة الله العظمی سید مرتضی خلخالی اردبیلی^{(قدس سره)} از مراجع تقلید عصر خود بود که پس از مراجعت از نجف اشرف حوزه ی علمیه ی عظیمی تاسیس نمود وشمار زیادی از بزرگان منطقه در این حوزه تحصیل نموده وبه مراتب عالیه نائل گردیده اند. آوازه ی شهرت این حوزه آنچنان زبانزد مردم بود که علاوه بر آذربایجان از بلاد دیگر نیز مانند قفقاز, بادکوبه, شیروان, سلیان, ایروان, نخجوان ولنکران, تشنگان علم ومعرفت, راهی این حوزه ی پر برکت می شدند.
بیشتر این علما وبزرگان از مناطقی بودند که کمونیستها وحکومتهای مارکسیستی بر آن تسلط داشتند, ومساجد, حسینیه ها ومدارس دینی را تخریب وعلما را قتل عام یا تبعید می نمودند.
سید مرتضی خلخالی از شاگردان شیخ مرتضی انصاری (قدس سره) بوده وصاحب کرامات باهره بود.
ایشان در سال 1317 هـ ق درگذشت ودر مقبره ی خانوادگی خود واقع در تپه ی تاریخی یکی از بناهای قدیمی اردبیل بنام (مسجد جمعه) بخاک سپرده شد.

عموهای معظم له:
1. فقیه کامل حضرت آیة الله سید احمد مجتهد, از شاگردان شیخ حسن مامقانی وفاضل شربیانی, که با دوراندیشی وحسن تدبیرش در روزگاری که اوضاع واحوال بر مؤمنین سخت شده بود آنها را سامان می داد.
2. حضرت آیة الله سید موسی فقیه مرتضوی, عارف عابد وزاهدی که به دریافت اجازات اجتهاد از اساتید بزرگ خود ومراجع عظام همچون آیة الله سید ابو الحسن اصفهانی ومحقق نائینی ومحقق عراقی نائل گردید. (قدس الله اسرارهم)

والده معظم له:
علویه ی جلیله صبیّه ی سید العلماء سید باقر اردبیلی نجفی, که در سال 1325 هـ ق به دریافت اجازه أی نیکو از استاد بزرگوارش مرجع بزرگ دینی شیخ محمد تقی شیرازی (قدس سره) فرزند مرحوم آیة الله سید حیبب الله اطهاری اردبیلی از نوادگان سید حسین مجتهد بزر:ک پسر خواهر محقق کرکی عاملی نزیل اردبیل وشیخ الاسلام اردبیل در زمان شاه طهماسب صفوی بود.

فرزندان ذکور معظم له:
خداوند هفت فرزند ذکور به ایشان عطا فرموده که سه تن آنها از فضلای حوزه ی علمیه می باشند:
1. حجة الاسلام والمسلمین سید محمد تقی.
2. حجة الاسلام والمسلمین حاج سید محمد زکی.
3. ثقة الاسلام سید ابو الفضل. (ادام الله وجودهم)

اصالت خانوادگی:
این خانواده یکی از خانواده های قدیم واصیل می باشند که در بسیاری از اماکن مشهور اسلامی مانند نجف اشرف, قم, اردیبل, قزوین, خلخال, رشت, تهران وغیره مسکونند. خانواده أی اصیل که در نیل به فضائل معنوی پیشرو ودر طلب علم وتجارب ادبی موفق بوده اند. آنچه که باگذشت ایام ومرور زمان در این خانواده مشاهده می گردد گروهی زیاد از فقیهان, ادیبان, شاعران, وسیاستمداران بزرگ است که زعامت دینی ودنیوی را بعهده داشته وبسیاری از آنان در علوم مختلف از جمله علوم نفسانی به مرتبه ی والایی رسیده اند. بنابر این جای شگفت نیست اگر در کتابهای معجمی وسیره, شرح حال بسیاری از رجال وادیبان این خانواده مشاهده می شود, وصفحات زیادی به تقدیر وتکریم از فضائل وآثار فکری این بزرگواران اختصاص یافته است.

دوران جوانی:
پس از اینکه در 29 ذی القعده 1361 هـ ق روز شهادت امام محمد تقی (علیه السلام) والد معظم له به رفیق اعلی پیوست, در سوگ ایشان عزای عمومی اعلام شده وتا چهل روز مجالس ترحیم برقرار بود. در آخرین روز این مجالس, معظم له به پوشیدن لباس پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) مفتخر گشته وبه دست مرجع دینی آیة الله العظمی سید یونس اردبیلی (قدس سره) ملبس گشتند. سید یونس در آن هنگام در اردبیل مقیم بود, وسپس به مشهد الرضا(علیه السلام) منتقل گشت.
در سال 1363 هـ ق به اذن عموی فقیه ایشان, سید موسی فقیه مرتضوی, امامت مسجد والدش که معروف به <مسجد بازار> بود ونیز اممت (مسجد سید احمد) را بعهده گرفت. از آنجا که ایشان جوانی خوش کردار وخلیق بود واز خانواده أی علمی واصیل شمرده می شد, مردم نماز جماعت ایشان را به گرمی استقبال می نمودند وبرای وی احترامی خاص قائل بودند, وجهت حل مشکت خود یا خانواده بدو رجوع می نمودند.
معظم له همچنان که در بین مردم به تقوا وعفت مشهور بود, در بین علما ومحصلان نیز به فضیلت وعدالت معروف بود.

خصوصیات اخلاقی:
معظم له, قلیل الکلام بوده وجز در مسائل علمی یا ذکر خداوند, اطاله ی سخن نمی کند, وهنگام سخن در مجالس, به نحوه ی سلوک علمای قدیم وتواریخ عبرت انگیز آنها ویا طرح مسائل فقهی, اصولی ویا روایات معصومین (علیهم السلام) می پردازد, دائماً در فکر بوده, تقوا پیشه, دارای لهجه أی صادق ومستقیم, آزاد رای وآزاده, ودر نزد طبقات مختلف مردم خصوصاً در بلاد خود ودوستان معاشر, به ورع وعبادت معروف است.

دوران تحصیل:
معظم له در تحصیل علم, وفهم ظرایف علوم ومعارف دارای هوش ممتاز واستعداد فراوانی بودند که آثار نبوغ وذکاوت بیش از حد از چهره ی ایشان نمایان بود.
مقدمات وسطوح عالیه را نزد علمای بزرگ ونخبه ی اردبیل فرا گرفته, که از جمله ی آن, تلامیذ مرحوم والدشان آیة الله سید محمد تقی مفتی الشیعه بود, رسائل را نزد آیة الله شیخ غلامحسین غروی, ومکاسب را نزد عموی خود آیة الله سید موسی فقیه مرتضوی آموخت.

هجرت به قم:
در سال 1367 هـ ق به شهر مقدس قم هجرت نموده ودر درس مراجع بزرگ وعالیقدر آن زمان شرکت نمودند:
1. زعیم عالیقدر حضرت آیة الله العظمی بروجردی (قدس سره), بحث خارج فقه, (کتاب صلاة).
2. حضرت آیة الله العظمی سید محمد حجت کوه کمری (قدس سره) بحث خارج فقه (کتاب بیع).
3. حضرت آیة الله العظمی خمینی (قدس سره), بحث اصول.
4. حضرت آیة الله العظمی سید محمد محقق داماد (قدس سره), بحث فقه (طهارت).
5. همچنین درسهای تفسیر, هیئت وفلسفه را از محضر استاد بزرگوار علامه سید محمد حسین طباطبائی (قدس سره) بهره مند گردید.
در آن هنگام تنها به تحصیل اکتفا نفرموده بلکه خود نیز در سطح عالی به تدریس رسائل, نکاسب, کفایه, منظومه وتربیت طلاب برجسته ی حوزه پرداختند.

هجرت به نجف اشرف:
16 ربیع المولود سال 1374 هـ ق مطابق با 1333 هـ ش جهت تکمیل درسهای استنباطی وبهره گرفتن از چشمه ی جوشان علم ومعرفت راهی شهر فقه وفقاهت, علم واجتهاد, شهر امیر مؤمنان علی (علیه السلام) نجف اشرف شدند ونزد مراجع بزرگ آن زمان تلمذ نمودند, همچون آیات عظام ومراجع عالیقدر:
1. حضرت آیة الله العظمی سید محسن طباطبائی حکیم(قدس سره).
2. آیة الله العظمی سید محمود شاهرودی (قدس سره).
3. حضرت آیة الله العظمی سید ابو القاسم خوئی (قدس سره).
4. بیش از همه ملازمت درسهای استاد الفقهاء آیة الله العظمی شیخ حسین حلی (قدس سره) نفسه الزکیه را اختیار نمودند وبهره ی وافی وکافی از ایشان بردند که بیش از ده سال با اهتمام تمام به نوشتن تقریرات استاد اشتغال ورزیدند, به گونه أی که معظم له یکی از ارکان حوزه ی بحث آیة الله العظمی حلی بشمار آمده ویک دوره ی کامل بحثهای اصولی وعروه استاد را برشته ی تحریر در آوردند.
5. در سال 1378 هـ ق پس از بازگشت از فریضه ی حج وفارغ شدن از حوزه ی درسی آیة الله حلی, خود مستقلاً به تدریس فقه واصول وتالیف وتحقیق کتاب پرداختند.

بازگشت به وطن:
در سال 1379 هـ ق گروهی از بزرگان وافراد موجّه اردبیل که به نجف مشرف شده بودند خدمت حضرت آیة الله العظمی حکیم آمده تقاضا نمودند که آیة الله مفتی الشیعه را بعنوان وکیل خود به اردبیل بفرستند.
نظر به اینکه مرحوم حکیم خواهان بقای ایشان در نجف اشرف بودند لیکن بجهت اصرار آنها وضرورت وجود ایشان در اردبیل, بدین امر موافقت ورزیده ومعظم له عازم اردبیل شدند.
در سال 1380 هـ ق با رحلت زعیم عالیقدر عالم تشیع آیة الله العظمی بروجردی مردم آذربیجان توسط ایشان به آیة الله العظمی حکیم رجوع نمودند ودر حل مشکلات ومعضلات اجتماعی ومسائل واحکام شرعیه به معظم له مراجعه می نمودند.
پس از گذشت یک سال ونیم مجدداً جهت پیوند رشته های گسسته ی علمی وکارهای تحقیق نیمه تمام به نجف اشرف بازگشتند تا فعالیتهای درس وتدریسی خود را به نحو احسن به اتمام برسانند.

تألیفات:
معظم له مجموعه کاملی در فقه واصول از تقریرات اساتید بزرگ خود که در درس آنها شرکت کرده بودند جمع آوری نموده که مورد تقدیر وستایش اساتید وبزرگان اهل فن حوزه ی علمیه قرار گرفته است.
از تألیفاتی که در ذیل بر شمرده می شود پنج تألیف اول در حوزه ی علمیه قم نگاشته شده وبقیه مربوط به حوزه ی نجف اشرف می باشد:
1. کتاب بیع, درس خارج آیة الله العظمی حجت (قدس سره).
2. کتاب صلاة, بحث آیة الله العظمی بروجردی (قدس سره).
3. کتاب طهارت, بحث آیة الله العظمی محقق داماد (قدس سره).
4. دوره ای اصول (مباحث الفاظ وبحث لاجبر ولا تفویض با استدلال عقلی وشرعی), بحث آیة الله العظمی خمینی(قدس سره).
5. نظریات استاد بزرگوار علامه طباطبائی در مبانی فلسفه موجود در منظومه واسفار به عنوان (تعلیقات الاستاد العلامة).
6. تقریر بحث (صلاة المسافر والجمعة) وجمله أی از مسائل مهم حج, آیة الله العظمی سید محمود شاهرودی(قدس سره).
7. دوره کامل خارج اصول, آیة الله العظمی سید ابو القاسم خوئ(قدس سره).
8. دوره ی کامل خارج بیع وخیارات وخارج عروه <طهارت>, استاد الفقهاء آیة الله العظمی شیخ حسین حلی (قدس سره).
9. رساله در قاعده لاضرر ولا ضرار.
10. شرح کفایة الاصول آخوند خراسانی(قدس سره).
11. رساله أی در لباس مشکوک.
12. رساله أی در فروع علم اجمالی.
13. رساله أی در قاعده ی <اقرار> ورضاع وغیره از مباحث مهم.
14. (فقه مبسوط), این کتاب به طرح ورسیدگی مسائل فقهی با روشی خاص پرداخته ودر بردارنده ی قواعد اصولی واستلالی می باشد. در این کتاب روش استدلال بدین صورت است که ابتدا از قرآن وسنت احکام وادله بیان شده وسپس اصول عملیه درج شده است.
علاوه بر اینها معظم له دارای تألیفات دیگری در علم اخلاق وعلم نفس وتعلیقاتی بر کتاب <الاسفار الاربعة> وبعضی از دیگر علوم می باشد که از خداوند توفیق چاپ آنها را مسألت می داریم.
از دیگر تألیفات, رساله ی عملیه (توضیح المسائل, المسائل المستحدثة) ونیز منهاج الصالحین در دو جلد, حاشیه بر عروه ومناسک حج عربی وفارسی ومنتخب المسائل می باشد.

منزلت علمی:
حضرت آیة الله العظمی مفتی الشیعه به دریافت اجازات مهمی از علمای بزرگ وآیات ومراجع عظام در اجتهاد واسناد واستناد نائل گردیده است.
نوشته های بسیاری از علما ومراجع عصر واساتید بزرگ وی, دلالت بر مقام رفیع وعظیم ایشان در علم وتقوا, وجایگاه ولایش در نفوس دارد. در این اجازات وی را دارای مقامات معنوی وظاهری واهل نظر وتحقیق بر شمرده اند که برکات انفاسش همیشه جاری وساری است.
حتی بعضی از علما ومراجع بزرگ, معظم له را در کارهای مهم مورد مشاوره قرار می دادند که ذکر آن در این مختصر نمی گنجد, وهمین بس که حضرت آیة الله العظمی سید محمود شاهرودی در نامه ی مؤرخه ی 26 ذیقعده ی 1390 هـ ق در باره ی سفر ایشان به ایران مرقوم فرمودند که : (حتی الامکان بقای ایشان را در نجف اشرف بخاطر نیاز حوزه ی علمیه ی نجف اشرف به خدمات ایشان وامثال ایشان لازم می دانم).

خدمات اجتماعی:
معظم له در خدمت مستضعفان کوشش فراوان دارد چنانچه در احداث مجموعه أی از مدارس وبناهای خیریه شرکت فرموده وسهم بسزائی در تاسیس مساجد ودرمانگاهها داشته است.
تنها همین موارد نبوده بلکه برای برادران مؤمن اجازاتی صادر فرمودند که از وجوهات در پروژهایی که مستمندان ونیازمندان از آن استفاده می کنند صرف نمایند.

اخراج از نجف:
در سال 1396 هـ ق رژیم حاکم بر عراق طی حکم جابرانه أی تصمیم گرفت تا حوزه ی علمیه ی نجف اشرف را از میان ببرد, حوزه أی کهن با پایه های استوار علمی که معدن علوم آل محمد (علیهم السلام) ومرکز تمدن جهان تشیع وپایگاه اندیشمندان وفلاسفه ی زمان واقطاب دین اسلامیو علما ومراجع امامیه ومبلغن مذهب جعفری بود.
در آن زمان فرمان تبعید علماء وطلاب ایرانی وهندی وترک وپاکستانی وافغانی به بهانه یاجنبی بودن آنها صادر شد. از طرفی عده أی از افراد موجّه به زندان افکنده شده ویا تحت شرایط سخت قرارگرفتند. از جمله حضرت آیة الله العظمی مفتی الشیعه همراه با جمع زیادی از استاتید وعلماء پس از چند روز زندانی عمومی وانفرادی به سوی ایران اخراج شدند.

بازگشت به قم:
معظم له پس از ورود به ایران در حوزه ی علمیه ی قم در جوار کریمه ی اهل بیت حضرت معصومه (سلام الله علیها) اقامت گزیدند تا به وظایف شرعیه اعم از تدریس وتهذیب وتألیف ورفع نیازهای مردم وحلّ مشکلات اجتماعی آنان اقدام نمایند.
پس از ارتحال مرجع عالیقدر شیعه زعیم حوزه ی علمیه حضرت آیة الله العظمی خوئی, وزعامت دینی حضرت آیة الله العظمی سبزواری, معظم له کلیه ی امور متعلق به دادن اجازات وتعیین وکلا ونمایندگان در داخل وخارج وپاسخ به مسائل واستفتائات را به آیة الله العظمی مفتی الشیعه سپردند.
در پاینان به عبارتی که مرحوم حضرت آیة الله العظمی سبزواری در باره ی شخصیت ایشان فرمودند بسنده می کنیم: (السید المفتی المبجل, وقد کان عهدنا بکم أنکم الکفؤ الکریم وأنکم أهل لکل فضل وفضیلة).

عبد المنعم الموسوی النجفی

حماسه در تغزل

ای تو آن سر چشمه ی مردی ز آدم تا به خاتم

از تو جاری شد مروت در رگ غیرت به عالم

هفت دریا پیش تو ،هفتاد چشمه از بدایت

تا نهایت آبشاری ،از فراسو تا دمادم

آفرینش را دلیلی ،کوهمرد بی بدیلی

کعبه ی دل را خلیلی ،درد کامل را تو مرهم

عدل را سرمایه از تو ،فضل را ،هم پایه از تو

عاشقی را مایه از تو ،شد در این عالم فراهم

ای ولی الله اعظم مومن اول به عالم

شرم دارد ازتو «ابلیس »آن چنان که «ابن ملجم »

مرد عرفان ،مرد ایمان ،مرد میدان ،مرد تقوا

کوه حلم و روح صبر و عین صدق و نطق محکم

درک آن ذات گرامی در نگنجد در کلامم

ای حماسه در تغزل ای تو تقوای مجسم

کاش می شد آسمان ،اسم تو را در قاب می کرد

کی چنین فکری محال است ؟ای عدالت از تو ملهم

نا امیدی را امید ی ،بی پناهان را پناهی

درد مندان را دوایی ،مستمندان را شفا هم

زاهد و عابد مریدت ،عارف و عاشق محبت

پاکباز و راست قامت ،موسوی کف ،عیسوی دم

در رگ اندیشه ی هستی تو یی جاری همیشه

ختم شد این قصه با نام تو ای محبوب خاتم

«والسلام »

ف

فاطمه ،کعبه عفاف

ای دخت مصطفی

ای همسر علی

ای مادر حسین

ای میوه درخت رسالت

ای جلوه ای ز نور خدایی

سیمای پر فروغ تو ،ای کعبه عفاف

آیینه تمام نمای «محمد»  است .

الگوی عفتی و نشان فضیلتی .

در چهره ات ،حیای « محمد » نهفته است .

در گفته ات ؛ کلام پدر هست جلوه گر

-ای مادر پدر

دریای بیکران خصال نکوی تو

از « دانش » و « وفا » و « حیا » موج می زند

ای فاطمه ....برای تو این افتخار بس

در حق تو رسول خدا گفت :

ای بتو ل

جسم تو و روان تو چون جسم و جان من

خشم تو و رضای تو ،خشم و رضای من

ای دختر رسول

کوتاه بود عمر تو ،اما چه پر تلاش

از کودکی بخاطر تبلیغ دین حق ،

-همگام با پدر

در کارهای خانه یکی یار مهربان

-همکار با علی

در لحظه های ساکت و پر راز نیمه شب

-همراز با خدا

یک دم نشد ز خاطر و یادت ، خدا ، جدا

از ما تو را درود

 از ما تو را سلام

ای مادر مکرمه یازده امام

«سروده :جواد محدثی »

زیر باران

یک شب آمد عاشقانه زیر باران گریه کرد

با دو چشم بی ترانه زیر باران گریه کرد

در عبور از خستگی بر شانه هایم سر گذاشت

کوچه کوچه خانه خانه زیر باران گریه کرد

پنجره آن شب نه تنها پا به پایش می گریست

ناودان هم غمگنانه زیر باران گریه کرد

شانه های خسته اش را نا جوانمردانه رعد

گاه می زد تا زیانه زیر باران گریه کرد

چشم سربی افق از بی سر انجامی ما

از کران تا بی کرانه زیر باران گریه کرد

روز های تلخ و بی برگی خود را تا سرود

تک درختی غمگنانه زیر باران گریه کرد

رفت اما چشم من در کوچه های خیس شهر

با خیالش جاودانه زیر باران گریه کرد

سروده :رضا عبداللهی

از آلبوم قصه گوی عشق

هوالمحبوب

پیامبر اکرم (ص)فرمودند :

ایاک و قرین السوء فانک به تعریف

از یار بد بپرهیز که تو را بدو بشناسند .

زیار بد بپرهیز ای خردمند

مکن با یار بد در عمر پیوند

که گر آن یار بد ر ا با تو بینند

نمایندت بدو تشبیه و مانند

مدیر وبلاگ

بـــــــــــــــــــــــردبــــــار

نویسندگان وبلاگ

زمـــــــانـــــی

رفــــــــــیعـی

اســــــکندری

---

» پیوندهای روزانه

بانــــک ســـوالات امتحانــــی [36]
داستانهای پیامبران و امامان [25]
آموزش سخت افزاری [11]
معرفی و آموزش نرم افزارها [11]
تصاویر متحرک همه جوره [111]
عجایب هستی [41]
یک بلاگ زیبای ریاضی [15]
اعداد شگفت انگیز [46]
آشنایی با جانوران [6]
دانستنیهای علمی [26]
آشنایی با بیماریها و داروها [7]
روشهای تحقیق و مطالعه [7]
اینترنت و ترفندهای اینترنتی [8]
ترفندهای کامپیوتر [12]
داستان و نکات قرآنی [4]
[آرشیو(15)]

---

» آرشیو مطالب
مطالب علمی
مطالب مذهبی
مطالب جالب
راز های نهان
مطالب تفریحی
مطالب ورزشی
اخبار و اطلاعیه ها
اقتصــــــــــادی
پــــــــزشکی
دنیای هنر
تصاویر جالب

---

---

» لینک دوستان
آموزش دروس ، سوال امتحانی
وبلاگ ختم صلوات
مقالات درسی
بانک مقالات آموزشی
تصاویر متحرک همه جوره
سنجش و امتحانات فلاورجان
شعر پارسی
نتایج آنلاین فوتبالهای دنیا
سایت جامع دوچرخه سواری ایران
مشخصات گوشی موبایل

---

---