ای باغبـــان در گلستان ، گل را چــــــرا پنهان کنی

                                             چـــــون مااسیر آن گلیم ، از ما چـرا پنهان کنــــی

آن گــــل دهد بــــوی خدا ، از ما چــــراباشد جـــدا

                                              بـــــــوی خدا را ای خدا ، دیگر چـــــرا پنهان کنـــی

در انتــظارش عالمی ،حیـــران و ســــرگردان هـــمی

                                               آن آیــــت مخزونه را ، دیگـــر چـــــرا پنهــــان کـــنی

ظلــــم ستم غـــوغـــا کند ، دنیـا پـــــر از بلوا کنــــد

                                                درپرده ی غیبت دگر ، منجی چـــرا پنهــــان کنــــی

ای آگـــه از ســـــر وعلن ، ای خالق لــــــوح قلــــم

                                                عمرم به پایان شد دگــر ، مهــدی چرا پنهان کنـــی

مستضعفان را داده ای ، خـــود وعده ی مــلک زمیـــن

                                                 آن وعده ی مستضعفان ، دیگر چـــــرا پنهان کنـــی

 شد نیمه ی شعبان ز نــو ، دل انتظار مــــــاه نـــــو

                                                  این ماه را در پشت ابــر ، دیگر چــــرا پنهان کنــــی او مکه هست و او مـنا ، هم سعی باشد هم صفا

                                                  او زمــــزم بی انتها ، زمـــــزم چرا پنهـان کنــــی

هر جمعه ندبه ســر دهیم ، با یاد مهدی سـردهیم

                                                   هستیم بی مـــولا خدا ، مـــولا چرا پنهان کنــــی

                                                    شعر از عبدالکریم افکار ازاد