غربت علی

مردم !علی بی نهایت غریب است

حرف دلش سهم چاه شکیب است

این واژه ی دلنشین رهایی

گل کرده ی حیرت باغ سیب است

همتا ندارد که بشناسی او را

تنهایی اش مثل دل بی رقیب است

درد علی عین درمان دین است

این مرد بر روح انسان طبیب است

حرف بلیغش بلوغ کمال است

لفظ فصیحش کمال ادیب است

شک نیست در عدل ،او بی عدیل است

آری !صفاتش چو ذاتش نجیب است

نشناختیم  این صدای رسا را

این کوه دردی که ختم خطیب است

مردم !علی مرد عرفان و تقواست

مردم !علی ختم امن یجیب است

مردم !علی رو ح بشکوه انسان -

مردم !علی نوح محنت نصیب است

روح علی بی نهایت شگفت است

درد علی بی نهایت عجیب است

این مرد خاکی ،اصیل اصیل است

این آسمانی ،حبیب حبیب است

ما را به بازی گرفته ست دنیا

مردم !زمانه چه مردم فریب است !

معنی نکردیم حرف علی را

نهج البلاغه کتابی غریب است !

شاعر مربوطه :غلامحسین عمرانی